PSYgotowani do adopcji? Nauka zostawania samemu w domu

AKTUALNOŚCI

Jedną z ważniejszych umiejętności jakie powinien posiadać Twój adoptowany pies ze schroniska jest grzeczne pozostawianie w domu. Cześć adoptowanych zwierzaków odczuwa silny lęk związany z nieobecnością swojego opiekuna. Dokładna nazwa tego zjawiska to lęk separacyjny.

Czym jest lęk separacyjny u psa?

Lęk separacyjny u psa to zaburzenie zachowania, które występuje w momencie, gdy pies zostaje pozostawiony sam na dłuższy czas lub gdy oddzielamy go od swojej osoby lub od innych zwierząt, z którymi jest związany emocjonalnie.

Objawy lęku separacyjnego u psa mogą obejmować:

• wyjące, szczekanie i skowytanie, gdy właściciel wychodzi z domu lub odchodzi od psa,
• niszczenie mebli, drzwi, okien lub innych przedmiotów w domu w momencie, gdy pies zostaje sam,
• brak apetytu i niechęć do jedzenia, gdy pies zostaje sam,
• niechęć do wyjścia z domu, gdy właściciel jest nieobecny.

Lęk separacyjny u psów jest stosunkowo częstym problemem zachowania u psów. Może mieć różne przyczyny, w tym brak odpowiedniej socjalizacji, lęki wynikające z traumy lub negatywnych doświadczeń, brak ćwiczeń i aktywności fizycznej, a także zbyt silna więź emocjonalna między psem a jego właścicielem.

Jak zapobiegać lękowi separacyjnemu adoptowanego psa?

Dobrze zapobiegać tego rodzaju problemom i od pierwszych dni pieska w domu uczyć go, że Twoje wyjście nie jest końcem świata i zawsze wracasz do domu. W pierwszych dniach po adopcji psa ważne jest, aby zapewnić mu spokojne i bezpieczne otoczenie, aby mógł poczuć się swobodnie w nowym domu. Jednak z czasem, warto stopniowo wprowadzać zwierzę do nowych sytuacji i zachęcać go do samodzielnego spędzania czasu. Właściciel powinien unikać nadmiernego przytulania psa, ciągłego reagowania na każde jego zapędy czy ciągłego bawienia się z nim, ponieważ może to prowadzić do ukształtowania u psa niezdrowych nawyków, takich jak lęk separacyjny, czy nadmierna zależność od właściciela.

Od pierwszych chwil w domu staraj się uczyć go zostawiana samemu. Zakładaj buty i kurtkę i wychodź na chwilę  z domu lub do drugiego pokoju. Stopniowo i systematyczne wydłużaj czas Twojej nieobecności. Postaraj się nie wracać zaraz gdy usłyszysz skomlenie psa lub drapanie w drzwi. W ten sposób utrwalisz w nim przekonanie, ze każda jego rozpaczliwa reakcja na Twoje wyjście zostanie nagrodzona szybkim powrotem. Do momentu aż pies nie nauczy się zostawać sam w domu nie żegnaj się przed wyjściem oraz nie witaj gdy wrócisz. Możesz podczas swoich nieobecności zostawić mu ulubioną zabawkę lub specjalne naczynie wypełnione jego przysmakiem.  Nauka może wymagać poświeceń – jeśli psiak podczas Twojej nieobecności zniszczy jakiś przedmiot postaraj się go nie karcić. Pamiętaj, że zarówno nagroda, jak i kara mogą nauczyć czegoś Twojego psa tylko wtedy, gdy zastosuje się je do kilku sekund po zdarzeniu!

<< wróć