PSYgotowani do adopcji, jak żywić szczeniaka?

AKTUALNOŚCI

Adoptując psiaka ze schroniska podpisujemy zobowiązanie adopcyjne i jesteśmy zobligowani by zapewnić mu bezpieczne schronienie, odpowiednią opiekę i właściwe odżywienie. Pozostając w tematyce odżywiania przygotowaliśmy poradnik, jak żywić szczeniaka adoptowanego ze schroniska. 

Warto wiedzieć, że w okresie 30 dni od podpisania umowy adopcyjnej obowiązuje okres, w którym opiekunowie adoptowanych ze schroniska zwierząt mają czas na zapoznanie się z nowym przyjacielem. W tym czasie, gdyby pojawiły się jakieś problemy związane np. z adaptacją psa, mogą skorzystać z porad pracowników i behawiorysty, ale także lekarzy weterynarii pracujących w naszym schronisku (gdyby zaobserwowano zmianę zachowania, która może być spowodowana względami medycznymi – np. zwierzę jest osowiałe, nie chce przyjmować pokarmów, wymiotuje).
Jak prawidłowo żywić psa?
Główne substancje odżywcze, które pies powinien przyjmować wraz z pożywieniem, stanowią białko, tłuszcze, węglowodany, witaminy i mikroelementy. Dostarczają one energii i dbają o utrzymanie prawidłowych funkcji życiowych. Niedobór którejś z tych substancji może obciążyć cały organizm psa – jego kości, mięśnie i organy wewnętrzne, co wiąże się z występowaniem różnego rodzaju chorób. 

Białka są najważniejszym źródłem energii dla psa odpowiadającym za jego prawidłowe funkcjonowanie. Szczególnie wartościowym źródłem białka jest mięso. Karma dla psa powinna składać się z minimum 70% mięsa, obojętnie jakiego rodzaju. Nienasycone kwasy tłuszczowe zawarte w rybach wspierają system immunologiczny psa i hamują procesy zapalne. Psy potrzebują przede wszystkim kwasów tłuszczowych omega-3 pochodzących ze zwierzęcych tłuszczów, a także kwasów tłuszczowych omega-6, których najwięcej zawierają oleje roślinne. Węglowodany znajdują się na przykład w ziemniakach i zbożach, które nie należą do niezbędnych składników w diecie psa.  Witaminy i mikroelementy, zawarte przede wszystkim w owocach, warzywach i ziołach, powinny w pożywieniu psa także występować w odpowiedniej ilości. Obok 70% mięsa w diecie psa powinno znaleźć się do 25% warzyw i owoców oraz około 5% zbóż.
To, ile pożywienia pies powinien spożyć w ciągu dnia, zależy od jego wieku, rozmiarów, wagi i aktywności fizycznej. Porcje w misce małych psów powinny być nieco mniejsze niż te u psów dużych rozmiarów. Mniejsza ilość pokarmu niekoniecznie jednak dostarcza mniejszej ilości energii. Małe psy są często bardzo aktywne, dlatego ich karmę powinno cechować wysokie pokrycie energetyczne. Powinny przyjmować najlepiej dwa posiłki dziennie. Także dla dużych psów korzystne jest, by zamiast jednego dużego posiłku w ciągu dnia, przyjmowały kilka mniejszych. Poza częstotliwością posiłków istotna jest również kwestia stałej pory żywienia i odpoczynku po posiłku.W przypadku szczeniaków lepiej podawać mniejsze posiłki, a częściej.
Właściciel zobowiązany jest zapewnić psu stały dostęp do świeżej wody. (Bardzo ważne jest to, żeby pamiętać, że psom nie wolno podawać mleka!).

Opiekunowie zwierząt powinni zwrócić szczególną uwagę na skład karmy, którą kupują dla swoich podopiecznych. Te kupowane w marketach najczęściej mają śladowe ilości mięsa, za to zawierają dużo zbóż oraz innych wypełniaczy, które w przyszłości mogą powodować potrzebę częstszych wizyt u lekarza weterynarii, spowodowanych chorobami nerek oraz innych, wynikających ze słabej jakości karmy. Należy również skupić swoją uwagę na tym, że psy, które spożywają karmy o mniejszej zawartości mięsa, potrzebują ich więcej, dlatego powinno się zainwestować w takie, które mają dobry skład i są zakupione w specjalistycznych sklepach, a nie zabrane z marketowej półki podczas naszych codziennych zakupów. W przypadku szczeniaków powinno wybierać się karmy specjalnie dla nich dedykowane, czyli takie, które dostarczą odpowiednich elementów w czasie szybkiego wzrostu i rozwoju zwierzęcia.   

Problemy pokarmowe!

Jeśli po przybyciu ze schroniska u szczeniaków pojawi się np. biegunka, należy obserwować zwierzę. Zmiana taka może być spowodowana zmianą karmy i sposobem jej podawania. Jeśli jednak problem będzie trwał dłuższy czas, należy skonsultować się z lekarzem weterynarii.

<< wróć